Pracodawca zatrudniający kobietę w ciąży lub karmiącą dziecko piersią przy pracy wzbronionej takiej kobiecie ma obowiązek przeniesienia jej do innej odpowiedniej pracy, a jeżeli jest to niemożliwe, pracodawca ma obowiązek zwolnić taką pracownicę ze świadczenia pracy. Przepis art. 179 k.p. należy odnosić do pracownicy, która przed zajściem w ciążę wykonywała pracę generalnie dozwoloną kobietom, lecz zakazaną dla kobiet w okresie ciąży lub w okresie karmienia dziecka piersią. I właśnie fakt zajścia pracownicy w ciążę, a następnie karmienia dziecka piersią powoduje niemożność dalszego jej zatrudnienia.
Wykaz prac wzbronionych kobietom w ciąży i w okresie karmienia piersią zawiera rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 września 1996 r. w sprawie wykazu prac wzbronionych kobietom (Dz.U. Nr 114, poz. 545).
Jeżeli dotyczy to kobiety w ciąży lub karmiącej dziecko piersią pracodawca, w myśl art. 179 § 2 k.p. ma obowiązek dostosować warunki pracy do dopuszczalnych, ustalonych w przepisach tego rozporządzenia wskaźników albo odpowiednio skrócić czas pracy, aby w ten sposób wyeliminować wpływ warunków środowiska pracy na zdrowie lub bezpieczeństwo pracownicy. Jeżeli jest to możliwe, to należy pracownicę niezwłocznie przenieść do innej pracy, a gdy i to jest niemożliwe należy taką pracownicę zwolnić z obowiązku świadczenia pracy.
W sytuacji, gdy pracownica także przedstawi pracodawcy zaświadczenie lekarskie stwierdzające negatywny wpływ wykonywanej pracy, która nie została wymieniona w wykazie prac wzbronionych kobietom, ze względu na jej zdrowie pracodawca ma wówczas obowiązek tak dostosować warunki pracy lub skrócić czas pracy, aby zlikwidować zagrożenia wynikające ze środowiska pracy na zdrowie pracownicy, a gdy nie jest to możliwe – przenieść ją do innej pracy lub w braku takiej pracy – zwolnić ją z obowiązku świadczenia pracy.
Zaświadczenie lekarskie powinno być wydane zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996 r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych dla celów przewidzianych w Kodeksie pracy. Pracownicy, której wynagrodzenie uległo zmniejszeniu wskutek warunków pracy, skrócenia czasu pracy lub przeniesienia do innej pracy przysługuje dodatek wyrównawczy. Wynagrodzenie dla celów określenia wym. dodatku oblicza się według zasad obowiązujących przy ustalaniu wynagrodzenia za urlop wypoczynkowy. Również pracownica zwolniona z obowiązku świadczenia pracy przez cały czas tego zwolnienia zachowuje prawo do wynagrodzenia.
Skrócenie czasu pracy pracownicy, przeniesienie jej do innej pracy czy wreszcie zwolnienie z obowiązku świadczenia pracy następuje tylko na czas trwania uzasadniającej to przyczyny. Po jej ustaniu pracodawca jest obowiązany ponownie zatrudnić kobietę przy pracy określonej w umowie o pracę oraz w umówionym wymiarze czasu pracy.
— skarbel 2006/09/21 14:54